|
|
|
|
|
|
6 da mañá: -- Dia quentiño de Xaneiro. Amansou o temporal que recorre ás costas, de Manoliña.
5 minutos despois: -- A vaca pide o muximento.
20 segundos despois: -- Manola acudelle descalciña pola rúa, que parece unha Rianxeira, ó sufrimento eterno, ainda que non menguante, da pobre Desjrasia.
4 minutos seguintes: -- Aparece un touro pedindo jerra. Sae a escopetasos.
Detémonos no tempo un intre: -- Descoñecido. Aparencia normal.
7 da mañá: -- Chéjalle o disjusto a don Augusto "o Lamecús", Marido de Manola, a da punta do muíño.
Ata os tempos de hoxe: -- O Tráxico final é coñecido por todos, e dóenme os riles de só pensalo (que son eu, o que por unha temporada, lle vai ter que lavar os calzóns ó Lamecús)
|
|
|
|
|
|
